Milletçe gösterişe o kadar önem veriyoruz ki... Olimpiyatlara da bu gözle bakıyorum ben. Sorsan spor şöyle önemli, spor böyle önemli diye ahkam kesilir memleketimin insanı, ama yaptığı tek spor futbol takımlarının transfer dedikodularını yapmaktır. Yollarımız bisikletliler için çok tehlikeli, halka açık spor tesisleri çok yetersiz ama insanımız olimpiyatları almaya çok istekli. Bu nasıl köylülüktür ve gösteriş merakıdır anlamıyorum.

Madem spor bu kadar önemli, şehirleri daha yaşanabilir kılın. Bisiklet yolları yapın her tarafa ve insanları dikkatli olmaları için eğitin. Eğer illa gurur duyulacak, ülkeyi gururlandıracak bir şeyler yapmak istiyorsanız insanları spor yapmaya teşvik edecek uygulamalar yapın, şikeye veya dopinge değil.

Bir de işin kolayına kaçmayı o kadar çok seviyoruz ki... Her alanda bu böyle ama. Bir işe giriyorsun, şirket binlerce dolar vererek bir yazılım satın almış ama onu kullanacak insanları eğitmiyor. Kaynakları doğru harcamayı hiçbir zaman başaramıyoruz. Her sene 50 bin dolar verip oracle lisansı yenileyen ama ücretsiz sqlite'ın özelliklerinden daha fazlasını kullanmayan devlet dairelerinden tutun insana yatırım yapmayan özel şirketlere durum böyle.

İnsana yatırım yapmak her zaman gerekli ve çoğu zaman da zorunlu olan bir şey. Nasıl ki Avrupa'nın en büyük adalet sarayını yapınca otomatik olarak adaletli bir ülke olmuyorsak (Gezi olayları tam tersinin olduğunu gösterdi ama), daha büyük stadlar yapılınca da otomatik olarak daha iyi bir ülke olmayacağız. Hani hep söylenen "eğitim şart" sözü var ya, o işte.

Milyarlarca doları doğayı katledip binalara ve yollara gömmeye varana kadar bunun onda biri ile çok daha büyük fayda sağlanabilir. Hem de hemen. Ama bunun için akıl gerekiyor, uzun vadeli düşünmek gerekiyor ve tabii ki popülizmden kaçınmak.

Telekinezi uzmanı bir soytarının başdanışman olduğu bir ülkede bunu beklemek akılsızlık tabii ki. Yetişmiş bir insan gücü mü yok diye düşünüyorum ama öyle de değil. O kadar çok değerli bilim adamımız, entellektüelimiz var ki... Ama değer verilmiyor bunlara, jöleli ve damacanaya değer verildiği kadar.